z góry I
z wierzchu
[Jastrząb] Aż ujrzawszy śród łąki ptaka lub zająca, Runie nań z góry jako gwiazda spadająca (II). My z rzadka, ale celniej dogrzewali z góry (II). a gdzieniegdzie z góry Upada jak kiść śniegu gołąb srebrnopióry (V). Wielką by klęskę zadał, uderzając z góry (V). Tymczasem słonko z góry tysiącem promieni Tło przetyka, posrebrza, wyzłaca, rumieni (VI).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń